جلوم یه آلبوم پُر از
بچگیم و تاب سُرسُرست
شلوغ ولی آروم تو عکس
دور از قانون دور از ترس
پُره فکرای بزرگ
دنیایِ کوچیک،اما چشمای درشت
یا (دنیایِ کوچیکمو چشمای درشت)
بیا و احساسم کن و
قبلِ اینکه بشناسیم برو
از من ننداز نه
به همه بگو کج بودم کم داشتم
شاید دلت بخواد من باشم
دس رو شونت بات تو عکس جا شم
ولی من و این حرفِ رو هوا
پرتی حواس و لَنگی دماغ
أ پایه میکنیم عکستو خراب
تکون بده دستتُ برام،برو
اینجا هیچ چی دیدنی
نیست و ریخت ویترین هم زمین
من أ پَس این شیب لعنتی
این پیشونی و کلی چین بی دلیل
برمیام یه رو (روز)
چند ساله شده هر شنبه هام یه جور
بذا یه روز که بکگراندمون
لحظه های خوب بودُ عکس بگیریم
وقتی داشتیم برا درا دسته کلید
وقتی لااقل خوشحالم أ یه چیزی
نه الآن با این پوست خند بی ریخت و
فکری که جدا از روزمرگی نی
توم چیزی جُز خستگی نی،بذا
بذا به وقتش یه عکس خوب نه
یه عکس خوب تر بگیریم
آها،أ هوا بگیر
أ این از من قشنگترا بگیر
أ اینا که الکی خوشن
بگی أ اینا که میگن از ما بگیر
شاید یه روز صبح رسید
ولی فعلا تو این قبر مُرده نی
حالا حالا ها باید پُست بدی
باید قُرص بشی
باید سیر شیم أ گُشنگی
تو آینه ی اتاق یکی هست
که وایساده توی باغ ولی تو باغ نی
زده تو مارپیچ
فکرش جا دیگست ولی داره یه دستی تو بازی
بیرونُ خواست پنجره ساختی براش
دیگه حتی اون پنجره باز نی
با این حال دستش دراز نی
امیدوار به جعبه یِ شانسیش
میره میرسه میدونم
اون شیره سیستمش دیوونست
مهم نی هیچ چی اونقد براش
عکسای تو چی میدونن
یه لبخند و یه سیب
رو به منظره چیک (صدای شاتر دوربین)
بیا یه عکس پرسِنِلی
با یه پیرهنِ قرمزِ جیغ
بودی از راهِ دور برام
موندی پایِ موندنام
صدام شد مث دوست برات
بودی دلیل بودنام
برای خوب بودنت
از آینده یه کوه دوشمه
همین که رات بندازم
برام یه نور تو شبِ
دَرَم نیار از تو سرت
که با تو این اتاق بدون شمع روشنه
یه روز عکست با عکسِ منه
شکلِ صورتم و فک و لبش
میشناسیم،میشناسمت
بگه هستم هر کی با منه
کی با منه
کی با منه…
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫
عکسای من چی میدونــــن
از من ننداز نه …
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫